‘Ik haal Amsterdamse kwaliteit naar Zwolle’
Student Xoë is nog maar twintig, maar heeft al een eigen dansschool. Met haar urban-dansers stond ze ook nog eens binnen een jaar op het EK en WK hiphop. “Het is te mooi om waar te zijn.”
“Dit is geen pauze! Jullie moeten oefenen.” Het is een strenge chick, die Xoë. Als je haar hoort praten tegen haar leerlingen, verwacht je misschien een oude, norse docente, maar Xoë is allesbehalve dat. De derdejaarsstudente HBO-rechten én eigenaresse van XOXO Dance Company is nog maar twintig. En totaal niet nors. Streng is ze dus wel, maar met een reden. “Ik probeer mijn dansers niet naar beneden te halen, maar ik ben wel duidelijk. Ze moeten zelf beter willen worden. Anders hoor je hier niet thuis, dan moet je voor je plezier gaan dansen.”
Het is donderdagavond en Xoë (spreek uit: Kso-ie) is bijna klaar met haar dansles in een zaaltje in het Deltion College. Met haar gezicht naar de spiegelwand doet ze de danspasjes voor, terwijl achter haar zo’n twintig meiden en één jongen haar ijverig proberen na te doen. De muziek staat keihard; een dancenummer van Eva Simons met een fikse bas. “Dit moet volgende week perfect zijn”, roept Xoë als ze de muziek weer stopzet. “Als je geen tijd hebt om thuis te oefenen, oefen je maar tussendoor op de wc.”
Geen kwaliteit
Het is hard werken, zo’n dansschool. Xoë geeft niet alleen de hele week les aan 75 kinderen, tieners en jongvolwassenen, met elke avond een andere groep, maar ze studeert ook nog eens fulltime. “Maar uit hard werken haal ik voldoening”, vertelt de 20-jarige. “Ik was er altijd van overtuigd dat ik advocaat zou worden, dus daar richtte ik al mijn energie op. Maar mijn passie voor dansen bleek groter.” En dat was in Zwolle aanvankelijk een probleem, want de kwaliteit van de Zwolse dansscholen vond ze te laag. Daarom reisde Xoë regelmatig naar Amsterdam voor lessen. “Later dacht ik: ik wil die kwaliteit naar m’n eigen stad halen. Dus richtte ik zelf iets op.”
De tofste opdrachten
En dan ben je 19 en start je je eigen onderneming. Hoe doe je zoiets? “Ik begon eerst lessen te geven, samen met een vriendin. We verzamelden mensen die bij dansscholen waren gestopt omdat ze er geen uitdaging meer in zagen. Mensen moeten bij ons eerst auditie doen, en op de eerste auditie kwamen vijftig mensen af. Ze hadden allemaal al ervaring; we begonnen het eerste seizoen met supergemotiveerde dansers.”
Daarna ging het snel: binnen no-time stonden Xoë’s dansgroepen op grote wedstrijden. De kindergroep kreeg de eerste plek op de allereerste wedstrijd die ze deden. En ze deden zelfs mee aan het EK en WK hiphop. “Dat was bijna te mooi om waar te zijn”, glimt Xoë. Voor deze reisjes naar Kalkar en Glasgow was geld nodig, maar dankzij sponsoren kreeg Xoë dat bij elkaar. Bij beide wedstrijden zaten ze bij de beste tien, en dat terwijl XOXO Dance Company op de dag van de WK-finale pas één jaar bestond. Maar Xoë heeft nog meer ambitie. “Ik hoef geen hele grote dansschool te worden, maar wel een hele goede. Met de allertofste opdrachten.”
Te druk voor school
Door die constante drukte op de dansschool heeft Xoë heeft maar weinig tijd voor zichzelf. Op elke doordeweekse avond zijn er lessen, en hoewel de studente ook personeel in dienst heeft, is ze bij de meeste lessen zelf aanwezig. In het weekend zijn er vaak wedstrijden. “En dan blijft er niet veel meer over. Al die deadlines voor school… daar heb ik eigenlijk geen tijd voor. Ik heb een regeling waarbij ik niet per se mijn colleges hoef te volgen. Maar dat doe ik liever wel hoor, dan studeer ik op tijd af.”
Een sociaal leven zit er niet echt in. En ook tijdens een nacht stappen zal je Xoë niet tegenkomen. “Nee, ik heb totaal geen studentenleven”, lacht ze. “Mijn vriendinnen weten dat ik heel druk ben, en die zie ik niet vaak. M’n vriend woont in Utrecht. Als ik daar ben, voelt het echt als vrije tijd. Dan ben ik even weg uit Zwolle.”
Papiertje
En die rechtenstudie, die is er gewoon voor het papiertje? “Ja, ik ga nu wel echt voor de dansschool. Eerder wilde ik het combineren: parttime juridisch adviseur zijn of zo, en parttime lesgeven. Maar mijn droom is om hier mijn fulltime baan van te maken.” Want op het moment is de dansschool nog een bijbaan voor Xoë. “We zijn een officieel bedrijf en mensen betalen lesgeld, maar ik maak meer uren dan dat ik ervoor betaald zou moeten krijgen. Ik heb het niet slecht, maar kan er ook nog niet van leven.”
Silke Polhuijs
Foto: Gerben Rink
