Vierdejaars mwd-student Nynke de Groot liep stage in een psychiatrische inrichting in Gambia. Wat was haar grootste cultuurschok? Een van de meest opvallende dingen is toch wel dat het principe ‘safety first’ bijna niet voor lijkt te komen in Gambia. Zo zijn de meeste auto’s en busjes die je ziet rijden in Europa waarschijnlijk vijf jaar geleden al afgekeurd. Maar zolang het nog rijdt, wordt het gebruikt. Overigens tankt de gemiddelde Gambiaan maar een beetje benzine per keer, mocht het voertuig er dan toch onverhoopt mee ophouden, dan ben je niet gelijk een vermogen aan benzine kwijt. Voorin is het verplicht om een gordel te dragen en hier wordt ook strikt op gelet. Echter komt het regelmatig voor dat deze kapot is. Maar geen probleem, dan hou je de gordel gewoon voor je zodat het lijkt alsof je ‘m om hebt. Een andere, iets meer bijzondere regel is dat geiten niet in een bus of auto vervoerd mogen worden waar mensen kunnen zitten. En dus zie je regelmatig busjes rijden, met bovenop een geit! Overigens wordt dit dak ook gebruikt voor kruiwagens, fietsen, zakken rijst en andere grote spullen vaak erg hoog opgestapeld. De meest gebruikte wegen zijn geasfalteerd, maar de zijkanten  gaan gelijk over in zand. Vaak ligt dit ook een stuk lager dan de weg zelf. Overigens een goede manier om met zo’n volgestouwde bus om te kieperen. Ook wordt dit vaak gebruikt als tweede weghelft en wanneer er niet genoeg wordt doorgereden. Men haalt gewoon aan de rechterkant in en rijdt verder door het zand. Voetgangers en fietsers moeten maken dat ze wegkomen, want wie maar hard genoeg toetert krijgt altijd voorrang! Op een paar schrammen van een roestig bankje in de bushtaxi na, is niemand van ons echt gewond geraakt. Ondanks het gebrek aan duidelijke verkeersregels, werkt dit schijnbaar wel in Gambia. Je moet gewoon goed op blijven letten en dan is deelnemen aan het verkeer in Gambia prima te doen!